Jedną z najbardziej znanych postaci teatralnych i aktorów w Polsce jest Stefan Jaracz – popularny pisarz i publicysta. W Warszawie Stefan Jaracz założył unikalny Teatr Ateneum, który od lat gromadzi pełne sale widzów. Stefan Jaracz wniósł ogromny wkład w rozwój współczesnego teatru polskiego. W naszym artykule na warsaw-trend.eu opowiemy o życiu i działalności wybitnego Stefana Jaracza.
Życiorys Stefana Jaracza
Stefan Jaracz urodził się 24 grudnia 1883 roku niedaleko Tarnowa. Tam ukończył szkołę podstawową i gimnazjum w Jaśle. Stefan Jaracz studiował prawo, historię sztuki, polonistykę i przyrodę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jeszcze jako student Stefan Jaracz występował w różnych teatrach w Krakowie, Poznaniu i Łodzi. Następnie aktor przeniósł się do Warszawy, gdzie kontynuował swoją działalność twórczą. Stefan Jaracz wiele uwagi poświęcał tworzeniu postaci „z ludu”, takie właśnie role odgrywał w przedstawieniach teatralnych. Największą sławę Jaraczowi przyniosły role w „Szczęściu Frania” Perzyńskiego, „Grzegorz Dyndała” Moliera i „Burzy” Szekspira.
Już na początku swojej działalności aktorskiej Stefan Jaracz poznał i współpracował z wybitnym polskim aktorem, reżyserem teatralnym i pedagogiem Juliuszem Osterwą, znanym również jako reformator polskiego teatru i najlepszy aktor warszawskiej sceny. Razem pracowali w wielu polskich teatrach. Znajomość i przyjaźń z Osterwą odegrały znaczącą rolę w rozwoju kariery twórczej Jaracza. Wkrótce Stefan Jaracz zasłynął jako jeden z najlepszych aktorów Teatru Narodowego w Warszawie.
Działalność twórcza Stefana Jaracza zakończyła się na początku 1940 roku. Wtedy znany aktor przyznał się do problemu uzależnienia od alkoholu, z którym zmagał się przez długi czas. W czasie II wojny światowej Stefan Jaracz współpracował z organizacją polityczno-wojskową Unia, przez co w 1941 został aresztowany przez Gestapo. W tym samym roku Stefan Jaracz trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Przebywał tam do maja 1941 roku. Po uwolnieniu u Stefana Jaracza wykryto gruźlicę gardła, na którą znany aktor zmarł w szpitalu w Otwocku (koło Warszawy). Znany polski aktor i działacz teatralny został pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim.
Teatr Ateneum i jego historia
Stefan Jaracz był założycielem warszawskiego Teatru Ateneum. Teatr urządzono w budynku „domu Związku Zawodowego Kolejarzy”, który znajduje się w dzielnicy Powiśle w Warszawie.
Teatr powstał w 1930 roku z inicjatywy Stefana Jaracza, który wraz z kolegami utworzył w stolicy Polski nowy, potężny ośrodek kultury. Teatr Ateneum nie otrzymał wsparcia rządowego ani pomocy finansowej, jednak Stefan Jaracz nie porzucił swoich twórczych ambicji i nadal dokładał wszelkich starań, aby Teatr się rozwijał. Następnie Teatr Ateneum w Warszawie zyskał ogólnokrajową sławę i międzynarodowe uznanie.
W czasie II wojny światowej lokal Teatru nie został uszkodzony, dlatego już w październiku 1943 roku na jego miejscu otwarto nowy niemiecki Theater Kleines Theater der Stadt Warschau.
Po wojnie nowym kierownikiem Teatru Ateneum został Janusz Warmiński, który kierował placówką przez czterdzieści cztery lata. Samodzielnie tworzył nowy repertuar i sformował nowoczesny kolektyw, który wzniósł Ateneum na zupełnie inny poziom. Po śmierci Stefana Jaracza na jego cześć nazwano Teatr Ateneum.
Ateneum w Warszawie stało się „przystanią” dla wielu młodych polskich aktorów: wielu znanych aktorów i reżyserów rozpoczęło karierę w teatrze, a nawet u szczytu popularności występowało na jego scenie. Ateneum w Warszawie stało się potężną platformą dla rozwoju kariery twórczej młodych dramaturgów, reżyserów i aktorów. Po śmierci Warmińskiego w 1996 roku nowym kierownikiem Teatru został Gustaw Holoubek, który nadal rozwijał najważniejsze tradycje twórcze Teatru Ateneum.
