W samym sercu Polski, w malowniczej Warszawie znajduje się jeden z najwybitniejszych teatrów. Mijają lata, zmieniają się spektakle, pojawiają się nowi reżyserzy, aktorzy i artyści, jednak w historii Teatru Narodowego w Warszawie jest wiele wybitnych osób, które ukształtowały sztukę współczesną i wniosły ogromny wkład w rozwój teatru. Teatr Narodowy w Warszawie od dawna jest dumny ze swoich utalentowanych uczniów, którzy zasłynęli na całym świecie. W naszym artykule na warsaw-trend.eu opowiemy o „śmietance” Teatru Narodowego w Warszawie – najwybitniejszych polskich aktorów.
Helena Modrzejewska
Helena Modrzejewska, Jadwiga Helena Misel lub Helena Chłapowska: pomimo zmiany nazwisk wybitna aktorka jest zawsze rozpoznawalna i kochana w Warszawie i za granicą. Helena Modrzejewska jest jedną z najwybitniejszych polskich aktorek teatralnych w historii. Helena Modrzejewska stała się prawdziwym symbolem dzięki rolom w utworach Szekspira, Juliusza Słowackiego i Józefa Korzeniowskiego.
Helena Modrzejewska uważana jest za propagatorkę twórczości wybitnego Williama Szekspira: aktorka zagrała prawie sto razy w utworach słynnego autora. Ponadto Helena Modrzejewska jest uważana za jedną z najpiękniejszych kobiet ubiegłego wieku. Helena Modrzejewska po raz ostatni wystąpiła na scenie w Warszawie w 1867 roku, po czym wyemigrowała z rodziną do Ameryki, gdzie również kontynuowała karierę teatralną. M.in. Helena Modrzejewska występowała w kalifornijskim teatrze, gdzie zyskała szaloną popularność i miłość widzów.
Mieczysława Ćwiklińska
Prawdziwym klejnotem Teatru Narodowego w Warszawie i polskiego kina jest wybitna Mieczysława Ćwiklińska (właściwe Mieczysława Trapszo). Mieczysława Ćwiklińska urodziła się w rodzinie teatralnej i od dzieciństwa pasjonowała się teatrem i filmem. Po raz pierwszy wystąpiła na warszawskiej scenie w 1900 roku. Mieczysława Ćwiklińska występowała także w różnych teatrach w Polsce, na Ukrainie, Białorusi, Rosji i Niemczech. Mieczysława Ćwiklińska nie tylko grała role, ale także była piosenkarką. Mieczysława Ćwiklińska doskonaliła swoją karierę wokalną w Paryżu, gdzie studiowała u najsłynniejszego ówczesnego profesora Giulianiego i Reszkego. W czasie I wojny światowej Mieczysława Ćwiklińska mieszkała i pracowała w Paryżu. Aktywnie występowała na scenach francuskich, zdobywając w ten sposób szacunek i miłość za granicą. Pod koniec 1916 roku Mieczysława Ćwiklińska przeniosła się do Londynu, gdzie również kontynuowała karierę teatralną. W 1917 Mieczysława Ćwiklińska przeniosła się do Moskwy, a następnie ponownie do rodzinnej Warszawy, gdzie była już prawdziwą gwiazdą. Na początku 1920 roku Mieczysława Ćwiklińska została uznana za primadonnę opery polskiej. W czasie II wojny światowej Mieczysława Ćwiklińska zakończyła karierę teatralną i przeniosła się do Krakowa. Powróciła na scenę już w wieku dojrzałym: wtedy Mieczysława Ćwiklińska próbowała swoich sił w kinie. Swoją pierwszą rolę w filmie Mieczysława Ćwiklińska zagrała w 1933 roku w filmie „Jego ekscelencja subiekt”. Mieczysława Ćwiklińska zmarła w Warszawie, została pochowana na alei zasłużonych Polaków na Starych Powązkach.
Gustaw Teofil Holoubek
Gustaw Teofil Holoubek jest jednym z najwybitniejszych warszawskich aktorów, reżyserów i działaczy teatralnych. Gustaw Teofil Holoubek był także dyrektorem kilku teatrów, wybitnym pedagogiem, prezesem Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu. Gustaw Teofil Holoubek po raz pierwszy wystąpił na scenie w marcu 1947 roku w Starym Teatrze w Krakowie. W Krakowie Holoubek otrzymał wykształcenie teatralne i zaczął budować swoją karierę, jednak później przeniósł się do Warszawy, gdzie jego popularność zaczęła gwałtownie rosnąć. W latach 1949-1956 pracował jako kierownik artystyczny i reżyser w Teatrze Śląskim. Gustaw Teofil Holoubek był nie tylko utalentowanym aktorem teatralnym, filmowym i mentorem. Znany jest również jako autor książek i senator.
Barbara Rachwalska
Jedną z najbardziej znanych warszawskich aktorek teatralnych, filmowych i telewizyjnych jest Barbara Rachwalska. Barbara Rachwalska urodziła się w stolicy Polski, kształciła się aktorsko w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie. Po raz pierwszy pojawiła się na scenie w 1945 roku. Barbara Rachwalska występowała w różnych polskich miastach, uważana jest za honorową aktorkę teatrów w Łodzi i Warszawie. Największą sławę przyniosły jej role w spektaklach Teatru Telewizji, gdzie pracowała przez trzydzieści lat i zagrała ponad pięćdziesiąt ról. Wybitna aktorka zmarła w 1993 roku w Warszawie i została pochowana na cmentarzu Wolskim.
Andrzej Tadeusz Szczepkowski
Jednym z najwybitniejszych polskich aktorów Teatru Narodowego w Warszawie, filmu i telewizji jest Andrzej Tadeusz Szczepkowski. Andrzej Tadeusz Szczepkowski jest także znanym pedagogiem, dyrektorem teatru i senatorem. Andrzej Tadeusz Szczepkowski kształcił się w Krakowie, naukę kontynuował we Lwowie w liceum im. Jana Długosza. W czasie II wojny światowej Andrzej Tadeusz Szczepkowski pracował przy hodowli wszy jako strzykacz w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami we Lwowie. W czasie wojny przyszły aktor nawet nie wiedział, jak pomyślna przyszłość go czeka. W 1945 roku Andrzej Tadeusz Szczepkowski otrzymał wykształcenie teatralne w Starym Teatrze w Krakowie. Jeszcze jako student występował na scenach wielu miast Polski, m.in. w Warszawie. W latach 1955-1995 Tadeusz Szczepkowski pracował w polskim Teatrze Telewizji i równolegle występował na scenach największych teatrów w Polsce. Od 1967 roku Tadeusz Szczepkowski jest wykładowcą Akademii Teatralnej im. Zelwerowicza w Warszawie. Ponadto Tadeusz Szczepkowski był prezesem Związku Artystów Scen Polskich oraz dyrektorem Teatru Dramatycznego.
Karolina Lubieńska
Za jedną z największych postaci teatralnych wszech czasów uważana jest Karolina Lubieńska – znana aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna w Polsce. Mimo że aktorka urodziła się w Berlinie, wykształcenie aktorskie i karierę Karolina Lubieńska zbudowała w Polsce. Wykształcenie odebrała w Szkole Dramatycznej w Krakowie. Karolina Lubieńska po raz pierwszy wystąpiła na scenie w 1921 roku i występowała w teatrach w Krakowie, Bydgoszczy, Poznaniu, Łodzi i Warszawie. Od 1955 Karolina Lubieńska występowała w przedstawieniach Telewizji Polskiej. Karolina Lubieńska zmarła w 1991 w Warszawie, gdzie została pochowana.
Władysław Krasnowiecki
Władysław Krasnowiecki to znany polski aktor teatralny i filmowy, reżyser i pedagog, który działał i tworzył w Warszawie. Wykształcenie artystyczne Władysław Krasnowiecki pobierał w Krakowie. W latach 1918-1930 występował na scenach w Krakowie i Warszawie, dzięki czemu zyskał ogromną popularność i pierwsze sukcesy w sztuce teatralnej.
W czasie II wojny światowej Władysław Krasnowiecki był kierownikiem frontowego teatru Armii Polskiej w ZSRR. W 1944 roku na bazie tego teatru powstał Teatr Wojska Polskiego. Po wojnie Władysław Krasnowiecki został wybrany dyrektorem i mentorem artystycznym warszawskiego Teatru Narodowego. Od 1949 do 1970 Władysław Krasnowiecki pracował w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w stolicy Polski: był wykładowcą, prorektorem i rektorem placówki oświatowej. W latach 1965-1970 Władysław Krasnowiecki przewodniczył polskiemu stowarzyszeniu artystów teatralnych, filmowych, radiowych i telewizyjnych. Równolegle aktor nadal występował w filmach i występował w teatrze.
